Konferencja miala trzy podstawowe cele:

1. Dalsze ksztaltowanie czterech glównych strategii projektu EIPPEE: Konferencja stworzyla czlonkom projektu EIPPEE szanse spotkania sie w celu omówienia okreslonych zagadnien dotyczacych obecnych lub potencjalnych metod wykorzystywania dowodów dla celów edukacji.
2. Rozwazenie nowych potrzeb zwiazanych z opracowywaniem metod wykorzystywania dowodów w polityce i praktyce edukacyjnej: Wiekszosc rozmów na temat wykorzystywania dowodów dotyczy zagadnien praktycznych w dziedzinie dostepu do badan i ich wykorzystywania.  Praktyki te nie sa zawieszone w prózni, lecz sa czescia systemów posrednich lub bezposrednich, polityk i praktyk dotyczacych wykorzystywania dowodów. Przyszle dzialania winny zatem uwzgledniac realizacje potrzeb na tych wlasnie poziomach.  Analiza tych procesów zapewni nie tylko osiaganie celów, lecz pozwoli równiez lepiej zrozumiec te mechanizmy.
3. Opracowanie strategii umozliwiajacej wykorzystywanie dowodów w polityce i praktyce edukacyjnej: Ksztalcenie jest zagadnieniem politycznym. Nasze biezace i przyszle potrzeby zwiazane z wykorzystywaniem dowodów beda zatem zalezaly od naszych pogladów edukacyjnych oraz wynikajacych z tego potrzeb i celów. Poglady te beda rózne nie tylko w odniesieniu do poszczególnych osób i grup, lecz równiez do poziomów, na których podejmowane sa decyzje edukacyjne, na przyklad poziomu miedzynarodowego, regionalnego (w tym europejskiego), krajowego, czy tez poziomu lokalnego. Mamy nadzieje, ze projekt EIPPEE wykroczy poza biezace ramy finansowania przez Komisje Europejska. Jednym z najwazniejszych elementów skladowych konferencji bylo uwzglednienie ról, jakie EIPPEE moze przyjac celem zapewnienia wkladu w rozwój polityk, praktyk i badan zwiazanych z wykorzystywaniem dowodów na kazdym z powyzszych poziomów.

W konferencji udzial wzielo 100 osób z 28 krajów, w tym przedstawiciele z 20 panstw czlonkowskich UE.  Wsród delegatów znalezli sie przedstawiciele: pieciu organizacji zajmujacych sie tworzeniem polityki miedzynarodowej (Komisji Europejskiej, Organizacji Wspólpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Europejskiej Fundacji Ksztalcenia (ETF), Eurofund oraz Europejskiej Fundacji Poprawy Warunków Zycia i Pracy), jedenastu krajowych ministerstw edukacji (z Estonii, Niemiec, Lotwy, Litwy, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Serbii, Szwecji i UK), czterech krajowych organizacji ds. polityki, dwóch lokalnych wladz rzadowych, trzech organizacji finansowych oraz innych organizacji, w tym zwiazków zawodowych, nauczycieli i naukowców.

Organizatorzy konferencji docenili fakt, ze przyczynila sie ona do wspólnego spotkania osób o róznych poziomach wiedzy, zrozumienia i doswiadczen w wykorzystywaniu dowodów. W ramach pomocy, na poczatku dnia, zorganizowano dla nowicjuszy warsztaty przedkonferencyjne, na których omówiono pojecie polityki i praktyki opartej na dowodach oraz przedstawiono role, jaka w procesie tym moga odgrywac przeglady systematyczne.

Przemówienia wygloszone przez Marcusa Hasselhorna z Niemieckiego Instytutu Miedzynarodowych Badan Pedagogicznych (DIPF) i Stephanie Schaerer z Organizacji ds. Zarzadzania Projektami niemieckiego Federalnego Ministerstwa Edukacji i Badan nakreslily zagadnienie dowodów na terenie Niemiec. Na podstawie przykladowego projektu realizowanego pomiedzy decydentami politycznymi, nauczycielami z ponad 30 lokalnych przedszkoli oraz szkól podstawowych z Badenii-Wirtembergii, Marcus Hasselhorn omówil sposoby, z uzyciem których podmioty te wspólpracowaly w celu opracowania, wdrozenia, ocenienia i usprawnienia edukacji przedszkolnej dla dzieci o najwyzszym ryzyku niepowodzen szkolnych.  W swoim wystapieniu, Stephanie Schaerer nakreslila konkretne srodki podjete przez Federalne Ministerstwo Edukacji na rzecz wspierania badan i tworzenia rzetelnych dowodów, na przyklad program ramowy, którego celem jest generowanie wiarygodnych informacji naukowych na potrzeby polityki i praktyki edukacyjnej w trakcie budowania potencjalu w Niemczech.

Kluczowa kwestia w wykorzystywaniu dowodów sa sposoby zastosowania istniejacych dowodów naukowych w konkretnym zagadnieniu lub problemie dotyczacym polityki edukacyjnej. W tym celu na konferencji zorganizowano sesje na temat "Zastosowania zestawu narzedzi opartych na dowodach w celu podniesienia standardów umiejetnosci w szkolach".  Narzedzia te zaprezentowano nauczycielom i specjalistom na przykladzie umiejetnosci przedmiotowych. Zestaw narzedzi oparto na przeanalizowaniu, ocenie i podsumowaniu solidnych dowodów naukowych, takich jak przeglady systematyczne i meta-analizy.

Polityka Komisji Europejskiej dotyczaca umiejetnosci

Podnoszenie poziomów umiejetnosci jest strategicznym celem Komisji Europejskiej. Istotnie, jednym z celów wyznaczonych na rok 2020 jest zmniejszenie liczby 15-latków z niedostatecznymi umiejetnosciami w zakresie czytania, matematyki i nauk scislych do wartosci ponizej 15%.  Daphne De Wit z Komisji Europejskiej przedstawila problem niskiego poziomu umiejetnosci w Europie i omówila jedna z glównych metod zajecia sie tym problemem, która Komisja Europejska objasnila juz poprzez "Grupe ekspercka ds. umiejetnosci czytania".

Zestaw narzedzi Fundacji na Rzecz Edukacji

Robbie Coleman z Fundacji na Rzecz Edukacji (EEF) przedstawil zestaw narzedzi Sutton Trust/Education Endowment Foundation do nauczania i uczenia sie.  Zestaw ten jest niezaleznym, dostepnym podsumowaniem badan edukacyjnych wspomagajacym nauczycieli i szkoly we wskazywaniu najlepiej rokujacych i najoszczedniejszych metod wspierania wlasnych uczniów.  Zapewnia wytyczne dla nauczycieli i szkól w zakresie metod wykorzystywania wlasnych zasobów w celu poprawy wyników uczniów spolecznie uposledzonych.  Zestaw obejmuje obecnie 30 tematów streszczonych wedlug ich sredniego wplywu na wyniki, znaczenia wspierajacych ich dowodów naukowych oraz kosztów.

Dyskusje dotyczace znaczenia zestawu narzedzi dla polityki

Celem sesji bylo nie tyle ocenienie wartosci zestawu narzedzi, roli Komisji Europejskiej lub polityki krajowej w zakresie tego zagadnienia, lecz zglebienie wiedzy, omówienie i wymiana pogladów na temat procesu wykorzystywania wiedzy naukowej na potrzeby udzielania odpowiedzi na pytania dotyczace polityki i praktyki. Uczestnicy omówili znaczenie zestawu z punktu widzenia róznych panstw europejskich o roznych poziomach niezaleznosci nauczycieli. Podkreslili równiez istotnosc analizowania i odzwierciedlania konkretnego kontekstu, na przyklad, charakterystyki konkretnych zagadnien i problemów w okreslonych salach lekcyjnych.

Opinie zwrotne na Twitterze

W ramach grup równoleglych stanowiacych mieszanke panstw i ról (np. naukowca, decydenta politycznego, posrednika wiedzy), uczestnicy zglosili glówne punkty z ich rozmów z uzyciem uslugi "konferencja na zywo" portalu Twitter (#EIPPEE2013). Podkreslili oni szereg punktów, w tym:

• Potrzebe polaczenia wiedzy zawartej w zestawie narzedzi z doswiadczeniem i wiedza praktyczna nauczycieli.
• Znaczenie jakie ma dla nauczycieli ocena wszelkich zmian w praktykach/metodach stosowanych w ich wlasnych salach szkolnych, nie zas samo przyjecie zalozenia, ze metoda potwierdzona solidnymi dowodami naukowymi sprawdzi sie.
• Potrzebe wspierania przez zestaw narzedzi procesu wdrazania metod zapewniajacych lojalnosc. Wyrazono opinie, ze praktyka edukacyjna powinna czerpac z praktyki medycznej i dostosowywac sie do zasady "niewyrzadzania szkód" w systemie edukacyjnym.